Voor de Eerste Wereldoorlog waren er zes putten actief voor een cumulatieve productie van 135.000 ton steenkool per jaar. In 1929 was alleen het hoofdkwartier van Ste Marie, met een concessie van 528 hectare en een personeelsbestand van 928 arbeiders, nog in gebruik. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden alle kolenmijnen in het bassin in beslag genomen door de Duitsers en de Petit-Try ontsnapte niet aan de bezetting, maar in 1942 verzamelden ongeveer veertig arbeiders zich midden in de nacht voordat ze de staat vernietigden de bewakers dan in post. Hun doel was om de operatie te stoppen door de extractiemachines te saboteren, wat ze met panache slaagden.
Dit incident beroofde de Duitsers van ongeveer 300 ton steenkool per dag gedurende ongeveer drie maanden, maar het duurde tot eind 1944 voordat de productie weer optimaal was. Na de oorlog werd de mijn gemoderniseerd en werd een nieuwe ader genaamd Ste Marie ontdekt.
Enkele beelden van hoe het er vroeger uitzag
